15 apr Eerste hoogleraar vaderschap ter wereld benoemd.

De eerste hoogleraar vaderschap ter wereld is benoemd. Haar naam is Renske Keizer en zij is zelf moeder van 3 kinderen. Naar aanleiding van haar onderzoek naar de betekenis van vaders voor kinderen roept zij in een artikel in het Parool op om moeders van hun voetstuk af te halen en vaders ook de ruimte en de erkenning te geven die zij verdienen. Haar boodschap: vaders zijn geen moeders maar ook even zo waardevol als ouders en opvoeders. Zo vormen vaders meer dan moeders de brug naar de buitenwereld en laten zij eerder angst overwinnen. Door toedoen van de Nederlandse cultuur ten aanzien van arbeidsparticipatie van vrouwen en de perceptie van werkgevers dat mannen die minder willen werken om de zorg voor de kinderen op zich te willen nemen minder loyaal en ambitieus zijn, is het vaak nog de vrouw die als de primaire opvoeder wordt gezien en speelt de man de tweede viool. Ook al bestaan de mogelijkheden op papier, professioneel is het vaak nog lastig voor mannen om gebruik te maken van mogelijkheden zoals ouderschapsverlof. Volgens Keizer is een scheiding vaak een moment waarin vaders er toch voor kiezen om in hogere mate te gaan participeren in de opvoeding en zorg voor hun kinderen. Een scheiding kan de dynamiek gedurende het huwelijk doorbreken. In de praktijk kom ik tegen dat vaders dat steeds vaker willen. In de wet is tegenwoordig opgenomen dat gelijkwaardig ouderschap het uitgangspunt is. Dit staat echter niet per se synoniem aan even veel tijd met de kinderen doorbrengen. Of een co ouderschap geschikt is voor de kinderen is afhankelijk van de kinderen in kwestie en de andere omstandigheden in het verleden, op dat moment en de toekomst. Bij een scheiding schrijft de wet voor dat ouders hierover afspraken maken en neerleggen in een ouderschapsplan. Als er geen sprake is van gezamenlijk ouderlijk gezag is dat niet verplicht, maar goede en duidelijke afspraken over de verdeling van de zorg, opvoeding en kinderalimentatie zijn wel aan te bevelen om rust en structuur te creëren. Mediation is zeer geschikt om samen tot afspraken te komen en meteen deze afspraken op te nemen in een ouderschapsplan. Keizer beschrijft dat sommige moeders vanuit het patroon tijdens het huwelijk waarin zij weinig inmenging dulden in de opvoeding, ook na de scheiding willen blijven bepalen wanneer vader de kinderen ziet en hoe de opvoeding loopt. Als dit er toe leidt dat ouders geen afspraken kunnen maken dan worden de verzoeken voorgelegd aan de rechter die dan bepaalt wanneer de kinderen bij welke ouder zijn. Hoewel dit niet te prefereren is en niet de bedoeling van de wet, die immers als uitgangspunt heeft het maken van afspraken door gelijkwaardige ouders, is dit  soms nodig om uiteindelijk rust te creëren. Zowel als mediator als advocaat kan ik u hierin begeleiden.